Yüzbaşı Thomas Mantel
Kentucky Karayolu Devriyesi, Knox yakınındaki Godman kontrol kulesine, Maysville, Irvington Owensboro ve Madisonville sakinlerinin düzensiz hareketli bir UFO gördüklerine dair rapor geldiğini bildirmişti. Ayrıca, aynı gün daha güneydeki Nashville, Tennessee’den, kuzeye doğru AFB Lockbourne, Columbus’da ve Ohio’da bir çok görgü şahidinin olduğu öğrenildi. Bu çok sayıdaki görgü tanığından biri olan Godman Kontrol Kulesi Komutanı da UFO’yu saat 13:20’de gözlemlemişti. Tariflerin hepsi, cismin beyaz renkli, sanki aşağıdan yukarıya doğru bir dondurma ya da koni biçiminde bir şemsiyeye benzediği konusunda birleşiyordu. Gökyüzü açıktı.
Öğleden sonra 14:45’te, Ulusal Hava Kuvvetlerinin 4 adet F-51 tipi uçağı, Godman-Marietta,Georgia-Standiford, Louisvell-Kentucky ve diğer incelenmesi istenen bölgelere vardılar. Yakıtı az olan Standiford üzerinde uçtu, diğerleri Kaptan Thomas Mantell liderliğinde UFO’nun peşinden gittiler.
İllüstrasyon
Mantell maksimum gücün hemen altındaki 15 bin fitte seyrederken kontrol kulesine bağlanarak UFO’nun metalik sarı renkte ve çok büyük olduğunu ve kendi hızının yarısı bir hızda seyrettiğini bildirdi. 22 bin fit yükseklikte iken iki pilot birbirinden ayrıldı. Teğmen. B.A. Hammond, Mantell’e oksijen yetersizliği yüzünden takibi bırakmaları gerektiğini bildirirken, Mantell UFO’yu daha yakından görmek için yaklaşmaya devam edeceğini söyledi. Başka bir konuşma yapmayan Mantell tırmanmayı sürdürdü. 15:15’de Mantell’in uçağından gelen sinyalin kesilmesiyle derhal araştırmalar başlatıldı. Saat 17’den hemen sonra Mantell’in F-51’inin enkazı Kentucky Franklin yakınlarında bulundu. Uçağın gövdesi havaya kalkmış, kuyruğu ise aşağıdaydı. Mantel’in cesedi hala uçağın kokpitindeydi ve kokpit hala kilitliydi. Yüzbaşının saati, çarpışma anı olarak belirlenen 15:18’te durmuştu.
Kaza uzmanları, Mantell’in F-1 Mustang ile 25.000 fitten 30.000 fite tırmanırken baygınlık geçirerek güç kaybettiğini, alçaldığını ve daireler çizerek ölüm dalışına geçtiğini düşündüler. Mantell’in düşmeden önce tekrar bilincinin yerine gelerek dalışını durdurmaya çalıştığı da çıkartılan sonuçlar arasındaydı. Uçağın, basınçtan dolayı daha yere çarpmadan parçalanmış olabileceği düşünüldü.
Resmi kaza soruşturması, UFO’yu gören bir çok sivil gözlemcinin bulunmasından dolayı bir çarpışma olduğu gerçeğinin saklanması imkansız olduğu halde, hızlı ve sessiz bir şekilde yürütüldü. Hava Kuvvetleri, olayı son derece ciddiye aldıklarına dair en ufak bir ipucunun belli olması halinde insanların ‘Mantell gökteki canavar uzaylılar tarafından düşürüldü’ diye avaz avaz ortaya çıkacaklarını biliyordu.
Çözüm yolu: Venüs gezegeni imdada yetişerek, Mantell’in “Çok büyük ebatta bir metal obje” açıklaması da dahil, her şeyin resmi açıklaması oldu. Edward J. Ruppelt Gizli Projeler müdürü olduğunda, bu açıklamanın Pentagon’daki üst düzey bir yetkili tarafından arz edildiğini öğrenmişti. UFO soruşturması konusunda hiçbir deneyimi olmayan bu resmi görevli Pentagon’un isteğiyle uzman olarak tayin edilerek, konuyla ilgili cevap isteyenlere bu açıklamayı yapıyordu.
Neticede Ruppelt, Kentucky şehri üzerinde ışıklara neden olan objenin, Orduya ait kimsenin bilmediği gizli bir projenin bir parçası olan hava balonu olduğunu açıkladı. Bununla birlikte, Saturday Evening Post’un yazdığına göre; eğer Mantel Venüs’ü yakalamaya gitmediyse, suçlu Ordu’nun kozmik ışın balonu, diğer bir değişle hava balonu olmalıydı. Ocak 1950’de Em. Albay Donald E. Keyhoe, “hiçbir balonun Mantel’in objesinde olduğu gibi ışıklı manevralar yapamayacağını” iddia etti. Mantel’in oksijen yüzünden bayıldığı için çarptığı söylencelerine ise, “bu bana dosyayı kapatmaya çalışmak gibi görünüyor”dedi.
0 Yorumlar